Ksiądz prof. Tadeusz Dajczer
1931-2009
Ks. Dajczer tworzył w zakresie życia duchowego i w dziedzinie religioznawstwa. Pisał o życiu duchowym rozpatrywanym pod kątem doświadczenia duchowego mając przy tym na uwadze cel praktyczny (odnoszący się do działania) nie zaś naukową refleksję nad życiem duchowym jak to ma miejsce w teologii duchowości lub w teologii życia duchowego. Jemu najbardziej właściwe było pragnienie, by pociągać dusze ku Bogu, do zjednoczenia z Nim. Ten przede wszystkim cel realizował w swoich pismach.[1] Artykuły ks. Tomasza Jaklewicza, prof. Andrzeja Gołąba, Haliny Łabonarskiej i in., których fragmenty zamieszczone są w dziale "O AUTORZE I JEGO DZIEŁACH", potwierdzają, że to pragnienie autora realizuje się. Książki ks. T. Dajczera o życiu duchowym wprowadzają czytelników w dialog z Bogiem, podprowadzają do spotkania z Nim, skłaniają do rewizji własnego życia.
Zdaniem Ks. Zbigniewa Krzyszowskiego publikacje ks. T. Dajczera „dotyczyły zagadnień wiarygodności chrześcijaństwa i religioznawstwa – Inicjacje i ich wymiar kosmiczny u ludów Kalifornii (Warszawa 1984), Buddyzm w swej specyfice i odrębności wobec chrześcijaństwa (Warszawa 1993). Największą popularność zdobyła jego książka Rozważania o wierze. Z zagadnień teologii duchowości (…), w której uwidaczniają się w równie wysokim stopniu geniusz teologa wiary i charyzmat kierownika duchowego.”[2]
Rozważania o wierze. Z zagadnień teologii duchowości
„Łączny nakład [Rozważań o wierze] w Polsce przekroczył 170 000 egz. (ponad 25 wydań), a w innych krajach świata ponad 140 000 (ok. 80 wydań w 28 językach, w 35 krajach).”[3]
Ks. Zbigniew Krzyszowski ukazuje szczególną wartość Rozważań o wierze dla obrony chrześcijaństwa. „Argumentacja za – wiarygodnością Kościoła podejmowana przez Dajczera opiera się na ukazywaniu go jako bytu osobowego, który jest wobec świata znakiem świętości; Kościół to nie tylko miejsce obecności Boga Ojca, Jezusa Chrystusa i Ducha Świętego, lecz przede wszystkim wspólnota, w której życie chrześcijanina jest na stałe zjednoczone z Bogiem, przebóstwione, uzdolnione do działania zgodnego z wolą Bożą; człowiek uczestniczący w życiu Bożym jest zdolny do dawania świadectwa o Jego obecności wobec bliźnich swoją wiarą, nadzieją i miłością. Motywacja życia chrześcijańskiego, podejmowana przez Dajczera, jest więc ujmowana w kategoriach personalistycznych i przebiega po linii wiarygodności agapetologicznej[4] (agapetologiczny argument). Miłość zakorzeniona w Bogu musi weryfikować się konkretnymi czynami – wyraża się w etosie bezinteresowności (1J 4, 11); chrześcijanin uczestniczący w odwiecznej miłości Ojca z łatwością powierza się Chrystusowi, wsłuchuje się w Jego słowo, przyjmuje objawioną prawdę i z łatwością podporządkowuje się jej wymaganiom. Miłość wg Dajczera jest wiarotwórcza; wierzy ten, kto wyznaje miłość Boga. Dajczer urealnia motywację pisteologiczną[5], prowadząc czytelników po drogach życia duchowego; uwydatnia przy tym rozwój wiary i ukazuje, że więź z Chrystusem jest dla chrześcijanina źródłem życia; łatwo to zrozumieć, wpatrując się w konkretne przykłady, od Abrahama po – Jana Pawła II. Rozważania o wierze Dajczera są w istocie refleksją nad życiem teologalnym. Obok miłości i wiary Dajczer porusza wątek nadziei, która rodzi się ze spotkania z Bogiem i jest owocem doświadczenia Go. Na podkreślenie zasługuje także jego argumentacja za wiarygodnością chrześcijaństwa – ze świadectwa; wiara bowiem musi nieustannie aktualizować się w życiu sakramentalnym, szczególnie w Eucharystii, w słowie Bożym, w modlitwie i miłości.”[6]
O. Wilfrid Stinissen OCD napisał o Rozważaniach o wierze ks. Dajczera: „Polecam gorąco tę książkę. Jeżeli człowiek wyciągnie konsekwencje z tego, co tu czyta, będzie prowadzony nieuchronnie drogą świętości.”[7]
Rozważania o Eucharystii
„Oblicze Autora oddają najpełniej Rozważania o Eucharystii – seria sześciu książek wydanych przez Wydawnictwo FIDEI (Tajemnica wiary, Zdumiewająca bliskość, Przymnóż nam wiary, Sakrament obecności, Mocą wiary oraz Nieodkryty Dar). Poszczególne książki poprzedzają wymowne wprowadzenia kard. Stanisława Dziwisza, abp. Józefa Michalika, abp. Alfonsa Nossola oraz bp. Wacława Depo.” Publikacje te bardzo wyróżniają się wśród książek o Eucharystii skupiając się na zagadnieniu dyspozycji człowieka[8] do przyjęcia łask płynących z tego sakramentu.
„Ksiądz Profesor był wybitnym religioznawcą, jednak swoje życia kapłańskie poświęcił całkowicie szerzeniu czci i głębszego umiłowania Chrystusa Eucharystycznego, o czym świadczą książki z (…) serii [Rozważania o Eucharystii] wprowadzające w pogłębione życie wiarą i Eucharystią, które rozchodzą się w dziesiątkach tysięcy egzemplarzy i zdobywają uznanie hierarchów, o czym świadczą listy i wypowiedzi trafiające do Wydawnictwa FIDEI.”[9]
Pod koniec życia Chrystus Eucharystyczny stał się dla niego jedynym i wystarczającym oparciem – odradzał się na nowo sprawując Eucharystię. Z tego doświadczenia zrodziły się książki z serii Rozważania o Eucharystii. Wierzył, że Kościół odrodzi się przez Eucharystię objętą życiem wewnętrznym.[10]
Wykaz publikacji
Pisma z dziedziny życia wewnętrznego:
Pisma z dziedziny religioznawstwa:
Artykuły w Studia Theologica Varsaviensia:
Inne artykuły: